Skip to main content Skip to search

σχολείο

5 tips για τη σωστή χρήση σχολικής τσάντας.

Ως παιδί θυμάμαι έντονα τους γονείς μου να σηκώνουν την τσάντα του σχολείου μου και να εκπλήσσονται πάντα με το πόσο βαριά ήταν!

 

Τα τελευταία χρόνια έχουμε όλοι παρατηρήσει ότι τα σακίδια γίνονται όλο και βαρύτερα, αλλά όχι πάντα με τις αναλογίες των παιδιών. Σχολικές τσάντες που είναι βαριές, μεγάλες και δεν φοριούνται σωστά μπορούν να επιφέρουν επιπλοκές στο αναπτυσσόμενο σώμα ενός παιδιού.

 

Όπως τα θεμέλια και τα μπετά αποτελούν το πλαίσιο του σπιτιού, η σπονδυλική στήλη είναι αυτό που κρατά το σώμα μας ανθεκτικό και όρθιο. Εάν τοποθετήσετε πολύ βάρος σε αυτό το πλαίσιο ενώ ένα νεαρό σώμα ακόμα αναπτύσσεται, μπορεί αυτό να αλλάξει τη στάση του παιδιού, να συμπιέσει τη σπονδυλική του στήλη και να μειώσει την ανάπτυξη του. Η ακατάλληλη χρήση σακιδίων μπορεί επίσης να οδηγήσει σε πόνο του αυχένα, της πλάτης και των ώμων, πονοκεφάλους και άλλες δυσκολίες της σπονδυλικής στήλης που μπορεί με τη σειρά τους να οδηγήσουν σε χρόνιες παθήσεις καθώς μεγαλώνει το παιδί σας.

 

Μια πρόσφατη μελέτη στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια του Σαν Ντιέγκο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «τα σακίδια είναι υπεύθυνα για ένα σημαντικό ποσοστό οσφυαλγίας στα παιδιά» και ότι «1/3 των παιδιών 11-14 ετών αναφέρουν ότι αντιμετωπίζουν πόνο στη πλάτη».

 

 

Προκειμένου να αποφύγετε να αντιμετωπίσετε ότιδήποτε σχετικό με τα παραπάνω, θυμηθείτε τις παρακάτω συμβουλές όσον αφορά τη σχολική τσάντα του παιδιού ώστε να είναι το λιγότερο δυνατό επιβλαβές για τη σπονδυλική στήλη:

 

  1. Λειτουργικότητα πάνω απο μόδα. Η τσάντα πρέπει να είναι με φαρδιές, ρυθμιζόμενες λωρίδες/ιμάντες, ώστε να μπορείνα τοποθετηθεί σωστά στο πίσω μέρος. Κάποιες μπορεί να έχουν ιμάντες ισχίου/λεκάνης και οσφυικό μαξιλάρι που βοηθούν σωστή κατανομή τους βάρους στη πλάτη και τους γοφούς.

 

  1. Το σωστό μέγεθος. Το άτομο που θα φορέσει το σακίδιο πρέπει να αξασφαλίσει το κατάλληλο μέγεθος και να είναι σίγουρο ότι το σακίδιο εφαρμόζει σωστά. Δεν πρέπει να είναι πολύ μακρύ ούτε πολύ μικρό και πρέπει να ταιριάζει και να εφαρμόζει στην πλάτη. Δεν πρέπει να είαι πολύ ψηλά στις ωμοπλάτες ή κάτω στη μέση. ΄Οσο χαμηλότερα κρέμεται το σακίδιο, τόσο περισσότερο βάρος πέφτει στους ώμους. Σε μια ιδανική κατάσταση, το σακίδιο πρέπει να κρέμεται περίπου 5 εκατοστά πάνω απο τη μέση για να έχουμε σωστή κατανομή βάρους.

 

  1. Βάρος της τσάντας. Το σακίδιο, γενικά, δεν πρέπει να ζυγίζει περισσότερο απο 10 εως 15% του συνολικού σωματικού βάρους του παιδιού. Τα βαρύτερα αντικείμενα πρέπει να στηρίζονται στη πλάτη και να τοποθετούνται πρώτα. Βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει υπερβολικό βάρος σε μια μεριά, καντε ότι μπορείτε ώστε να είναι η κατανομή του φορτίου ομοιόμορφη. Μην προσθέτετε στη τσάντα επιπλέον μικρά αντικείμενα, τα οποία μπορούν εύκολα να προσθέσουν περιττό βάρος.

 

  1. Τρόπος χρήσης τσάντας. Η τσάντα δεν πρέπει να κρεμιέται πάνω απο έναν ώμο, ανάποδα ή ανοιχτή. Ο μόνος σωστός τρόπος να φορέσετε το σακίδιο είναι να χρησιμοποιήσετε και τους δύο ιμάντες, έναν σε κάθε ώμο, με τη τσάντα να βρίσκεται στο κάτω μέρος της πλάτης.

 

  1. Μεταφορά τσάντας. Κατα την ανύψωση, το σήκωμα οποιουδήποτε σημαντικού βάρους, θυμηθείτε να λυγίζετε τα γόνατα και να χρησιμοποιείται τα πόδια για να σηκώσετε το αντικείμενο. Αποφύγετε τη κάμψη και το στρίψιμο ενώ σηκώνετε οτιδήποτε, ειδικά τα βαριά σακίδια.

 

 

Ακολουθώντας αυτές τις οδηγίες είναι το πρώτο βήμα στην πρόληψη τραυματισμών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σοβαρές συνθήκες υγείας των παιδιών σας. Εξοικειωθέιτε με τη σωστή χρήση του σακιδίου εσείς και το παιδί ωστέ να μην υποφέρει απο πόνους και ενοχλήσεις.

Εάν προκύψουν προβλήματα, μην ξεχνάτε ότι το να έχουμε ένα σωστό λειτουργικά νευρικό σύστημα αποτελεί το κλειδί για την επούλωση και ανάρρωση τραυματισμών και την επίλυση χρόνιων καταστάσεων. Στο Ithaca Chiropractic Center μπορούμε να σας βοηθήσουμε. Εάν έχετε περαιτέρω ερωτήσεις ή ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια του σακιδίου και άλλα θέματα υγείας, επικοινωνήστε μαζί μας στο 2221087068 και λάβετε τη βοήθεια που χρειάζεστε σήμερα.

 

 

Read more

Eπιστροφή στα θρανία. Ας ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό σύστημα.

Κάθε γονέας θέλει το ίδιο πράγμα για το παιδί του, θέλει να είναι ευτυχισμένο και υγιές.

 

Το κλειδί για ένα υγιές παιδί είναι ένα σωστό λειτουργικά ανοσοποιητικό σύστημα. Η δουλειά του ανοσοποιητικού συστήματος είναι να προστατεύει και να υπερασπίζεται το σώμα απο τυχόν μόλυνση και οργανισμούς που παράγουν ασθένειες όπως ιούς, βακτήρια και μύκητες. Τα «συμπτώματα» που βιώνουμε (όπως ρινική καταρροή, πυρετός και βήχας) είναι η φυσική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Αντί να εστιάζουμε τις προσπάθειες μας στη θεραπεία αυτών των συμπτωμάτων, θα πρέπει να στραφούμε στην υποστήριξη και ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στα παιδιά επειδή, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και εκτίθενται σε περισσότερα πράγματα, ενισχύουν και αναπτύσσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα.

 

«Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αντιμετωπίζει επιτυχώς μια λοίμωξη, εξελίσσεται απο αυτόν τον αγώνα ισχυρότερο και πιο ικανό ώστε να αντιμετωπίσει παρόμοιες απειλές στο μέλλον. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα αναπτύσσεται μέσα στον αγώνα. Εάν, με το πρώτο σημάδι λοίμωξης, πάντα κατατρέχεις στα αντιβιωτικά, δεν δίνεις την ευκαιρία στο ανοσοποιητικό σύστημα να αναπτυχθεί ισχυρό και δυνατό!» -A. Weil., Ιατρός. 

 

Γιατί λοιπόν οι χειροπράκτες μιλάνε και ασχολούνται με το ανοσοποιητικό σύστημα;

Βλέπετε, το νευρικό και το ανοσοποιητικό σύστημα συνδέονται πολύ στενά, άμεσα και έμμεσα. Ας το εξερευνήσουμε λοιπόν περαιτέρω:

 

  • Υπάρχουν πολλές απολήξεις νεύρων στους ιστούς του ανοσοποιητικού συστήματος. Το κεντρικό νευρικό σύστημα συνδέεται τόσο με τον μυελό των οστών όσο και με τον θύμο αδένα, όπου παράγονται και αναπτύσσονται κύτταρα ανοσίας καθώς και με τον σπλήνα και τους λεμφαδένες όπου αποθηκεύονται αυτά τα κύτταρα.
  • Οι αλλαγές στο κεντρικό νευρικό σύστημα μεταβάλλουν τις ανοσολογικές αποκρίσεις του οργανισμού και αντίστροφα. Για παράδειγμα, το άγχος ενεργοποιεί την αντίδραση της «πάλης ή φυγής» του σώματος (γνωστή και ως συμπαθητικό νευρικό σύστημα). Η ενεργοποίηση του συμπαθητικού συστήματος μειώνει δραστικά τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
  • Τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος ανταποκρίνονται στις ορμόνες και στους νευροδιαβιβαστές. Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένα ολόκληρο πεδίο μελέτης αφιερωμένο στη σχέση αυτών των συστημάτων, το οποίο ονομάζεται νευρο- ενδοκρινο- ανοσοποιητικό ή ψυχο- νευρο- ενδοκρινο- ανοσοποιητικό. Σε περίπτωση που θέλετε να το ψάξετε, υπάρχουν πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο, αλλά αν πάλι όχι μπορώ να σας εξοικονομήσω χρόνο και να σας πω το αποτέλσμα της αναζήτησης, το οποίο είναι… πως οι αλλαγές στο νευρικό σύστημα επηρεάζουν άμεσα τον τρόπο λειτουργίας του ανοσοποητικού συστήματος.

 

Δεδομένου ότι υπάρχει στενή σχέση μεταξύ του νευρικού συστήματος και του ανοσοποιητικού, υπάρχει ένας τρόπος να συμβάλουμε στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού μέσω ενός νευρικού συτήματος που λειτουργεί σωστά – το οποίο είναι ακριβώς το επίκεντρο της χειροπρακτικής φροντίδας! Μια μελέτη που διεξήχθη απο τον Dr. Ron Pero, κορυφαίο ειδικό για τον καρκίνο και τη γενετική έρευνα, ο οποίος διαπίστωσε ότι οι ασθενείς ΟΛΩΝ των ηλικιών που ήταν υπο τη χειροπρακτική φροντίδα, είχαν 200% μεγαλύτερη ανοσολογική επάρκεια απο εκείνους που δεν είχαν ποτέ λάβει χειροπρακτική φροντίδα και 400% μεγαλύτερη ανοσολογική επάρκεια απο τους ανθρώπους που έπασχαν απο σοβαρές ασθένειες.

 

Υπάρχουν επίσης αξιοσημείωτες μελέτες που επικεντρώνονται στα παιδιά υπο χειροπρακτική φροντίδα, κυρίως παιδιά που πάσχουν απο άσθμα και μολύνσεις αυτιών.

 

Μια μελέτη παρακολούθησε παιδιά με άσθμα που βρίσκονταν υπο χειροπρακτική φροντίδα και παρουσίαζαν σημαντική βελτίωση στην ποιότητα της ζωής τους (αυξημένα επίπεδα IgA & μειωμένα επίπδα κορτιζόλης). Επίσης, παρακολουθούν ειδικά τις αλλαγές του ανοσοποιητικού συστήματος και εξετάζουν αυτά τα αποτελέσματα ως μέρος της σχέσης του νευρο- ενδοκρινο-ανοσοποιητικού.

 

Ένα άλλο πολυ-ερευνημένο θέμα στα παιδία είναι αυτό των μολύνσεων των αυτιών, γνωστές και ως ωτίτιδες! Μια απο τις μεγαλύτερες μελέτες παρακολούθησε 332 παιδιά με οξεία ή χρόνια ωτίτιδα, που ήταν υπό χειροπρακτική φροντίδα, για έξι μήνες. Βρήκαν τον αριθμό των ημερών που πήρε το αυτό για να επιστρέψει στο φυσιολογικό, το οποίο ήταν 6,67 ημέρες για οξεία μόλυνση και 8,57 ημέρες για χρόνια λοίμωξη του αυτιού. Τα παιδιά παρακολουθήθηκαν για έξι μήνες για να δουν το ποσοστό επανεμφάνισης- το ποσοστό για τις οξείες λοιμώξεις ήταν 11% και για τις χρόνιες 16%.

 

Αυτό το βλέπουμε πολύ συχνά στη πράξη στα μέλη του Ithaca, μικρούς και μεγάλους, όταν το νευρικό σύστημα λειτουργεί καλύτερα, το ανοσοποητικό επίσης λειτουργεί καλύτερα! 

Θέλεις να διατηρήσεις και να ενισχύσεις ακόμα περισσότερο το ανοσοποητικό του παιδιού σου και το δικό σου; Ξεκίνησε σήμερα, καλώντας μας στο 22210-87068 ώστε να αξιολογήσουμε τη λειτουργία του νευρικού συστήματος!

 

Read more