Από που έρχομαι ενθουσιασμένη? Ναι, φυσικά απο ένα ταξίδι.. Αυτό όμως το ταξίδι ήταν ιδιαίτερο για πολλούς λόγους! Το απόγευμα της προηγούμενης Πέμπτης κλείσαμε το γραφείο αρκετά νωρίτερα γιατί έπρεπε να προλάβουμε την πτήση για.. Λονδίνο! Ο τελικός μας προορισμός; Το Μπορνμουθ! 

Αρκετόι απο εσάς ίσως έχετε ξανακούσει αυτό το μέρος, απο εμένα παλι. Βλέπετε εκεί σπούδασα Χειροπρακτική και αποφοίτησα πριν απο τέσσερα χρόνια. Αυτή τη φορά ο λόγος επίσκεψης ήταν πάλι μια αποφοίτηση, της αδερφής μου! Συγχαρητήρια λοιπόν και καλωσήρθες επίσημα ως συνάδελφος χειροπράκτις στον κλάδο μας!

Περνώντας αυτές τις μέρες σε αγαπημένα και καθημερινά κάποτε μέρη, με άτομα που σπούδασα μαζί, συναδέλφους τώρα που μόλις είχα γνωρίσει στις πρώτες τους μέρες του πανεπιστημίου και καθηγητές που με επηρέασαν για να γίνω η χειροπράκτις που είμαι σήμερα και γιορτάζοντας φυσικά το καινούριο πτυχίο της οικογένειας, αναμενόμενο ήταν να αναπολήσω και να σκεφτώ μερικά πράγματα. Πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονται. Τι εννοώ;

Είναι πάρα πολύ σημαντικό να γιορτάζουμε τις χαρές και τα επιτεύγματα μας. ΄Ομως πολλές φορές θέλουμε να ξεχάσουμε τι έγινε μέχρι να καταλήξουμε εκεί. Για να ανέβεις στην κορυφή βλέπεις, ο δρόμος είναι λιγάκι ανηφορικός.. Και τις περισσότερες φορές το πιο σημαντικό είναι να συνειδητοποιείσουμε τι κάναμε, πως έπρεπε να αλλάξουμε, τι αποφασίσαμε να αφήσουμε, να θυσιάσουμε, σε τι άνθρωπο ουσιαστικά έπρεπε να εξελιχθούμε ώστε να πετύχουμε το σκοπό μας και να δούμε τον κόσμο με άλλα τώρα μάτια. Τις ώρες, τα ξενύχτια, τους εκνευρισμούς, τους φόβους, τον ιδρώτα, τα χρήματα, το χρόνο που έβαλε ο καθένας απο αυτούς τους τώρα συναδερφους μου για να αποφοιτήσουν, αυτά γιορτάσαμε το Σαββατοκύριακο.

Ξέρετε όμως πως πάντα σκέφτομαι εσάς, τα μέλη του Ithaca. Ότι και αν κάνω, όπου και αν είμαι.. Έτσι λοιπόν, σας συγχαρώ και σας λέω πως σας εκτιμώ για ακόμα μια φορά με αφορμή το μπλογκ της εβδομάδας αυτής..Εμείς, μαζί ξέρουμε πως δεν είναι όλα πάντα όπως φαίνονται. Οταν υποφέρετε, πονάτε, δεν μπορείτε να κάνετε τα βασικά πράγματα στην καθημερινότητα σας, δεν είστε σε θέση να χαρείτε τα χόμπι σας, να παίξετε με τα παιδιά ή τα εγγόνια σας εξαιτίας της χρόνια φυσικής σας κατάστασης κανένας δεν μπορεί να μπει ακριβώς στη θέση σας… Για τον λόγο αυτό, τώρα που ξαναβρίσκετε τη ζωή που θέλετε, τη καθημερινότητα που σας δίνει χαρά, που βιώνετε τη ζωή σας σε καλύτερο φυσικό και διανοητικό επίπεδο, που χαίρεστε τα οφέλη της χειροπρακτικής φροντίδας σε πράγματα που δεν μπορούσατε να φανταστείτε ότι θα καλυτερεύσουν, μόνο εσείς πραγματικά γνωρίζετε το κόπο που έχετε κάνει για να φτάσετε σε αυτό το σημείο. Και για αυτό σας συγχαίρω! Έχετε κάνει θυσίες και σίγουρα τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και τα εμπόδια πάντα εμφανίζονται. Όμως εσείς επιλέγετε να συνεχίσετε, να εξελισεστε στον άνθρωπο που ξέρετε πως πραγματικά είστε!

Η υγεία, φυσική και διανοτητική είναι ένα ταξίδι που οδηγός είναι ο καθένας μας. Στο Ithaca σου δίνουμε όμως το χέρι μας (και τη καρδία μας) και σας συνοδεύουμε στο ταξίδι ως συνοδηγός, είμαστε εδώ για να σιγουρευτούμε ότι θα φτάσετε στον τελικό σας προορισμό και να σας δείξουμε το δρόμο μέσα απο τη χειροπρακτική φροντίδα.

Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν στους καινούριους συνάδελφους, στην αδερφή μου για το πτυχίο και την ορκομωσία της ως χειροπράκτις αλλά και σε εσάς, τα μέλη μας για τα μέχρι τώρα επιτεύγματα σας! Συγχαρητήρια <3 

Η φράση «Ο χρόνος είναι χρήμα» δεν χρησιμοποιείται μόνο στον επιχειρηματικό κόσμο. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί όταν μιλάμε για τους ανθρώπους σε σχέση με τις επιλογές που κάνουν για την υγεία και ευεξία τους.

Ως χειροπράκτις καλούμαι συνεχώς να φροντίζω άτομα που υποφέρουν απο χρόνιες παθήσεις όπως.. νευραλγία τριδύμου, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, προβλήματα ύπνου καθώς και χρόνιους πόνους στον αυχένα, στη πλάτη, πονοκεφάλους και ημικρανίες.

Πραγματικά καταλαβαίνω λοιπόν πως οι άνθρωποι δεν θέλουν να περνούν έτσι το χρόνο τους. Έχουν επισκεφθεί κάθε είδους γιατρού, ειδικού, θεραπευτή και όλων των ειδών τις «λύσεις» εδώ και πολλά χρόνια. Περνάνε πολύ χρόνο μακριά απο τη δουλειά τους, την οικογένεια τους και τα πράγματα που αγαπούν να κάνουν. Και μετά απο όλα αυτά, εξακολουθούν να υποφέρουν και να λένε ότι πρέπει να μάθουν να ζουν έτσι όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Καταλήγουν έτσι σε ένα στάδιο όπου έχουν χάσει κάθε ελπίδα για το μέλλον.

Καταλαβαίνω πόσο τρομερή και απογοητευτική είναι αυτή η αίσθηση. Το ακούω συνέχεια απο τους νέους ασθενείς μου.

Τους εξηγώ λοιπόν πως έρχομαι αντιμέτωπη με άτομα ακριβώς σαν και αυτούς καθημερινά. Σύντομα συνειδητοποιούν οι ίδιοι ότι το μόνο πρόβλημα τους τώρα είναι ότι δεν ξεκίνησαν φροντίδα νωρίτερα.

Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που άνθρωποι σαν και εσάς περνάτε το χρόνο διαβάζοντας αυτό γιατί η δική σας βοήθεια είναι αυτή που χρειάζομαι για την εύρεση των ανθρώπων αυτών που υποφέρουν και δεν ζουν πραγματικά τη ζωή τους στο βέλτιστο δυνατό επίπεδο. Αν η περιγραφή αυτή σας θυμίζει κάποιον που γνωρίζετε ή αγαπάτε, δώστε μια ευκαιρία στην χειροπρακτική να βοηθήσει ώστε εσείς ή κάποιος άλλος να επιστρέψει σε μια υγιής κατάσταση και να παραμείνει εκεί.

Ο χρόνος είναι πολύτιμος και ανυπομονώ να βοηθήσω τον κόσμο να κεδρίσει αυτό το χρόνο πίσω.